Thailand, Koh Tao

Thailand, Koh Tao

Een reis van twaalf uren bracht ons van Bangkok naar Koh Tao. Die reis was inclusief een boottocht die ons iets minder comfortabel liet voelen door de hoge geloven. Na vele mensen die rondom ons hopeloos over de rand van de boot hingen, waren we heel blij dat we voet aan wal konden zetten. Koh Tao heeft als reputatie een prachtig eiland te zijn waar de mogelijkheden oneindig zijn. Van snorkeltrips, duiktrips, vele palmbomen en witte stranden tot hier en daar een feestje en zo veel meer. Omdat Evert-Jan graag wou duiken en ik liever niet, heb ik naar andere uitdagingen gezocht om mij ondertussen zoet mee te houden. We hebben daarom ons blogverhaal deze keer anders ingedeeld. Evert-Jan heeft zijn duikverhaal hieronder geschreven, daarna volgen mijn avonturen.

Evert-Jan: “Een belangrijk deel van de reis was voor mij mijn duikbrevet halen. Ik keek er dan ook al een hele tijd naar uit om eindelijk aan te komen op Koh Tao. We hadden al online contact gehad met de duikschool waar ik zou duiken, zij hadden ervoor gezorgd dat we werden opgepikt aan de pier. We werden met een pick-up tussen de zuurstofflessen naar de duikschool gebracht. Nadat ze ons van daaruit naar het hotel hadden gebracht, werd ik twee uur later al verwacht voor de eerste theorieles. Samen met mij begon er nog een Australiër met de cursus . Het klikte en ik kreeg meteen nog meer zin om de volgende dag aan het echte werk te beginnen. De tweede dag begon om acht uur met nog meer theorie voor twee uren, na een uur pauze mochten we rond elf uur eindelijk uitvaren. We voeren met de boot naar een nabijgelegen strand en moesten een paar basistechnieken oefenen. Tijdens het oefenen onder water moesten we af en toe pauze nemen om te kijken naar een voorbij zwemmende school vissen, wat het al meteen de moeite waard maakte. De tweede duik van die dag konden we al meteen veel meer zwemmen en volgden we gewoon de instructeur onder water die ons van het ene koraalrif naar de andere school vissen bracht. Ondertussen zagen we honderden andere dieren en onderwaterplanten die ik nog nooit had gezien; toen wist ik al dat ik hier nooit genoeg van zou krijgen.

De derde dag duiken moesten we ’s ochtends vroeg een examen maken over de theorie en daarna maakten we weer twee duiken, terug twee onvergetelijk mooie duiken. Stiekem was het ook mijn doel om walvishaaien te zien op Koh Tao; ik had dan ook gehoopt dat we naar goede duikplekken zouden gaan om hen te zien. De vierde dag zouden we vroeger en verder uitvaren en was de kans groot dat we ze zouden zien. Om vijf uur moest ik paraat staan om te kunnen uitvaren om 5u30, maar door de hoge golven besliste de kapitein dat we niet zo ver konden varen. Desalniettemin hebben we terug twee prachtige duiken gemaakt en om tien uur in de ochtend kreeg ik mijn langverwachte duikbrevet.

Ik wist dat ik hier meer van wou en ik wou nog steeds eens een walvishaai proberen te zien dus heb ik meteen een extra duik gereserveerd. Twee dagen later voeren we ondanks de hoge golven toch uit naar Chumpon Pinacles, de plaats waar al meerdere keren deze week walvishaaien gezien waren. De golven waren wel drie meter hoog en het bootje ging in het donker (het was terug 5u30) alle kanten op. Alle dingen die los zaten rolden alle kanten op en drie van de acht mensen aan boord waren hun maag al aan het legen over boord. Eenmaal we op de duikplaats aangekomen waren, was het een hele klus om met heel onze outfit uit de boot in het water te springen, maar eenmaal we een meter onder water zaten leek het de rust zelve te zijn en was het water zo kalm alsof er boven ons niets aan de hand was.

Helaas had ik die dag terug geen geluk wat walvishaaien betreft, maar de zee heeft meer dan genoeg te bieden om twee keer 45 minuten met volle verbazing onder water te blijven; de enige reden waarom ik naar boven moest was omdat de zuurstof opgeraakte.

Ik heb er een onvergetelijke ervaring bij en kan helemaal niet wachten tot ik de volgende keer terug naar de prachtige onderwaterwereld mag duiken. En de walvishaaien blijven op mijn bucketlist staan.”

Lieselotte: “Lang heb ik getwijfeld om ook mijn sprong in het diepe water te wagen, maar door verschillende factoren heb ik toch besloten het niet te doen. Ik kampte al een tijdje met de angst het benauwd te krijgen onder water, en een beginnende oorontsteking heeft mij uiteindelijk over de streep getrokken op het droge te blijven.

Enfin, niet helemaal op het droge. De eerste dag ben ik een volledige dag gaan snorkelen. Met een boot werden een paar andere toeristen en ik naar vijf verschillende snorkelplekken gebracht. Alles was prachtig. De eerste stop was shark bay, waar we black reeftip en in zeldzame gevallen ook baby witte haaien konden zien. Jammer genoeg bleef het bij konden, want we hebben er geen enkele gezien. Het gedacht dat ze in de buurt waren, maakte het tripje wel spannend.

De volgende vier plekken bestonden stuk voor stuk uit prachtige koraalriffen met vele kleurige, kleine en grote vissen. We werden ook naar een mini-eilandje gebracht, waar ik naar de top klom om dan van het prachtige uitzicht te genieten. Na de eerste dag hadden we al heel veel te vertellen tegen elkaar.

De rest van de dagen op Koh Tao heb ik gevuld met een compleet nieuwe en verrassende uitdaging: een Thaise massagecursus. De cursus werd gegeven door een kranig ‘oud’ vrouwtje met veel passie voor haar job. Na een week les en een examen zou ik mijn certificaat krijgen.

De eerste dag was heel leuk. Ze leerde mij beetje bij beetje alle basistechnieken aan, die ik dan op haar moest uitproberen. Voor ’s avond kreeg ik een hele cursus mee, waarvan ik enkele hoofdstukken tegen de volgende dag moest instuderen.

Dag twee was ineens minder leuk, plots werd het meer dan alleen basistechnieken, en frustreerde ze zich heel erg in alles wat ik nog niet goed onder de knie had.

Gelukkig waren de volgende vijf dagen een beetje losser en lukte alles veel beter. Door alles opnieuw en opnieuw te oefenen en veel te studeren, kreeg ik het zo goed onder de knie dat ik uiteindelijk mijn certificaat haalde! Het was een leuke week van; oefenen, mislukken, lukken, pijn in de vingers, confrontatie en doorzetting.”

We vierden ook oudejaarsavond op het eiland, wat eindigde in een groot feest! Op 1 januari zetten we de terugweg in naar Bangkok (en ja hoor, de rand van de boot was weer erg populair, ook door mij), om van daaruit het vliegtuig te nemen op twee januari richting Sri Lanka.

We hebben ook een hele reeks foto’s toegevoegd aan ons album. De volgende blog zal meteen ook de laatste worden. Op naar ons laatste avontuur!