Laatste blog: Sri Lanka

Sri Lanka, Negombo

Na een hele lange en vermoeiende reis kwamen we aan op een eiland met 20 miljoen inwoners, Sri Lanka. We werden met de taxi naar ons hotel gebracht in Negombo, waar we de eerste twee nachten verbleven. Negembo ligt aan de kust, en is heel klein. Veel toeristen hebben we daar niet gezien. Het viel ons op hoe vriendelijk iedereen was. We werden steeds aangesproken met ‘sir en ‘madam’; wat een plezier om zo een goede eerste indruk van een land te krijgen. Soms waren we elkaar even kwijt, omdat we elk een spontaan praatje aan het slaan waren met de locals. In tegenstelling tot Thailand, zijn de locals hier helemaal niet opdringerig om dingen te verkopen, maar blijft vriendelijkheid hun grootste prioriteit.

Sri Lanka, Sigirya

Het was de bedoeling om vanuit Negombo een zuidelijke lus te maken tot we opnieuw zouden eindigen in Negombo, om van daaruit Sri Lanka terug te verlaten. En zo ging onze reis vanuit Negombo verder: de derde dag namen we de bus richting zuiden met Sigirya als bestemming. De busrit was de ergste die we ooit hebben gehad. We kunnen zelfs niet met woorden uitleggen hoe het is geweest. De muziek in de bus stond zo luid, dat ik mijn eigen muziek uit mijn iPod niet meer kon horen. De bussen stoppen niet als iemand moet instappen, ze rijden gewoon een beetje trager. De bussen oversteken alle andere voertuigen zonder te kijken, maar gebruiken de claxon om te ‘waarschuwen’ dat ze gaan oversteken. Met als gevolg dat het gekmakend geluid voor helse hoofdpijn heeft gezorgd. Soms oversteken ze zo nipt, dat we ons ogen toch even moesten dichtknijpen. En dit hele drama moesten we zeker zeven uren volhouden.

Aangekomen in Sigirya, maakten we kennis met de liefste mensen ooit, de eigenaars van de guesthouse waarin we verbleven. We werden verwelkomd met een sapje door de zoon die ons entertainde met een praatje. Zijn neef bracht ons met de tuktuk naar een duister steegje waar we in een klein geheim winkeltje met traliën een flesje bier konden kopen. Dan pas beseften we opnieuw hoe gemakkelijk het is om in België alcohol gewoon te kunnen kopen in een winkel naast de groenten en de kaas.

In Sigirya deden we twee prachtige uitstappen. Eerst beklommen we een rots die naast de bekende Lion Rock staat. De beklimming was hard en avontuurlijk, een beklimming waar we handen en voeten voor nodig hadden, maar het uitzicht aan de top was het meer dan waard. We hadden een prachtig uitzicht over kilometers jungle en de Lion Rock. De tweede dag deden we een safari op zoek naar een kudde wilde olifanten. We zaten nog geen kwartier in de jeep, en botsten al bijna letterlijk op een kudde van 300 olifanten. Onze mond viel open van verbazing, we hebben genoten van elke moment samen met de olifanten.

Sri Lanka, Kandy

Na Sigiriya  reisden we door we naar Kandy, de tweede grootste stad van Sri Lanka. We maakten een tussenstop in Dambulla waar we naar tempel in een grot zouden bezoeken. Lieselotte voelde zich echter al een tijdje niet zo goed en maakte zich al enkele dagen zorgen over haar zware hoest. We beslisten om in plaats van de grot te bezoeken naar een ziekenhuis te gaan. In Dambulla zelf was er alleen maar een publiek ziekenhuis waar er een enorme rij stond aan te schuiven aan de bureau van een dokter in een klein kamertje; iedereen was dus steeds aan het meeluisteren naar de consultatie van de personen voor hen. Eenmaal het aan ons was vertelde de dokter ons eerlijk dat het voor ons toch beter was om in Kandy naar de dokter te gaan, omdat ze daar betere ziekenhuizen hebben.

Door de helse busritten die we eerder hebben gehad, lieten we ons overhalen om met de VIP bus naar Kandy te gaan. VIP betekende dat we wel airco hadden, maar in een veel te klein busje opeengestapeld zaten en er overal waar kon mensen geplaatst werden. Ook in de middengang werden er stoelen tevoorschijn getoverd, als je al geluk had om een stoel te hebben. In Kandy zelf hadden we opnieuw de liefste gastfamilie dat we ons konden voorstellen, we sliepen echt bij de mensen in huis -in de kamers van de kinderen die het huis verlaten hadden-. Onze ruime kamer had een mooi balkon die uitkeek op de stad die onder ons lag in het dal. Vanaf we onze zorgen over Lieselotte haar gezondheid uitspraken had onze ‘gastmama’ al een tuktuk geregeld naar de dokter. We werden naar een dokter gebracht die zetelde in een klein barakje. We hadden al snel door dat hij zomaar wat aan het zeggen was en uiteindelijk heeft hij zomaar wat pillen, waaronder antibiotica, meegegeven -nog voor de resultaten van een bloedonderzoek gekend waren-. Omdat de koorts erger werd, zijn we de volgende dag naar een privé ziekenhuis gegaan waar de dokter meteen zag dat het een bronchite was en heeft hij wel de gepaste medicatie en genoeg rust voorgeschreven.

Door dit jammere voorval zijn we enkele dagen langer in Kandy gebleven. Terwijl Lieselotte thuis bleef heb ik een tuktuk chauffeur voor een dag geboekt die mij de hele dag heeft rondgevoerd, waar ik maar wou. Samen met hem heb ik de tempel van de tand bezocht, waar een van de tanden van Boeddha wordt bewaard. Hij kon mij ook enorm veel uitleg over alles geven, wat het een chauffeur en prima gids maakte. Daarna ben ik naar de botanische tuinen, verschillende mooie uitkijkpunten en een oude theefabriek geweest. Op het einde van de dag was er ook een traditionele dansvoorstelling. Het klikte zodanig goed met de chauffeur dat hij bij verschillende straatkraampjes stopte wanneer hij vond dat ik iets moest geproefd hebben, hij betaalde ook alles voor mij. Hij nam mij ook mee naar zijn favoriete tempel en betaalde voor een zegen voor mij. Uiteindelijk heeft hij mij een hele dag een privétoer gegeven voor ongeveer twaalf euro.

De dag nadien voelde Lieselotte haar al wat beter en zijn we in de ochtend naar het dorp van de tuinman van ons gastgezin gewandeld. Hij nam ons mee door prachtige theeplantages en toen we aankwamen, werden we begroet door alle kinderen van het dorp. Hij gaf ons een rondleiding in zijn huis (hutje gemaakt van golfplaten van vier vierkante meter) en toonde ook met enige trots zijn twee geiten. De volgende dag namen we de trein van Kandy naar Ella, deze treinrit staat bekend als een van de mooiste in de wereld. We werden naar het treinstation gevoerd door mijn vorige tuktukchauffeur en we kregen terug een zak vol met mango’s uit zijn eigen tuin mee.

Sri Lanka, Ella

De treinrit was inderdaad adembenemend, helaas wisten heel veel andere mensen dit ook met als gevolg dat de trein overvol zat en we opeengepakt moesten rechtstaan. Daarbij kwam ook nog dat er constant verkopers van eten en drinken zich door de menigte wurmden. Na een uurtje stapten er genoeg mensen af waardoor we konden zitten en met volle teugen konden beginnen genieten van de prachtige uitzichten. De trein ging door berggebieden, rijstvelden, theeplantages, watervallen, over bruggen en door lange tunnels. Ik dacht dat ik gedurende de zeven uur durende treinreis wel genoeg tijd zou hebben om enkele bladzijden te lezen uit mijn boek, maar door de steeds veranderende uitzichten ben ik hier zelfs niet toe gekomen.

Ella zelf is een klein, maar leuk stadje in de bergen, wat het er ook wat kouder maakte. Voor een van de eerste keren in deze reis hebben we zelf de ventilator moeten afleggen en een trui moeten aandoen (arme wij!). De omgeving in Ella is prachtig en veel mensen komen hier dan ook om wandeltochten te maken. Doordat we enkele dagen verloren waren in Kandy, besloten we hier maar een dagje te blijven. Om toch iets van de streek te zien, hebben we een tuktukchauffeur gevraagd om ons wat rond te rijden naar mooie plaatsjes, wat hij maar al te graag deed aangezien mensen hier echt trots zijn op hun land en blij zijn als toeristen ook geïnteresseerd zijn in hun land.

Sri Lanka, Tissamahara

Vanuit Ella zijn we doorgegaan naar Tissamahara, een klein stadje waar mensen alleen naartoe gaan om het nabijgelegen Yala nationaal park te bezoeken. Dit was ook ons plan, ter plaatse konden we met gemak een gids en jeep boeken die ons de volgende dag om 5 uur ‘s ochtends kwam halen om ons door het park te leiden. Yala Nationaal Park staat bekend om zijn wilde luipaarden. Het was een hele mooie dag en we zagen veel wilde dieren, zoals: een arend die een gans had gevangen, een beer, veel wilde pauwen en kippen, buffels, olifanten, neushoornvogels en andere kleurige vogeltjes. Jammer genoeg hebben we geen luipaarden gezien, maar de beer was minstens even zeldzaam om te zien!

Sri Lanka, Mirissa

Van Tissa reisden we door naar Mirissa. Mirissa is een stadje gelegen aan de kust, waar veel toeristen komen. De eerste dag maakten we een uitstap naar Galle, een stadje met Nederlandse invloeden en het tsunamimuseum. In Galle huurden we opnieuw een tuktukchauffeur die ons de hoogtepunten van de stad heeft laten zien. Heel impressionant om te zien hoeveel Nederlandse invloeden de stad bezit. De zoon van de tuktukchauffeur duikt in de omliggende zee en heeft zo al verschillende Nederlandse munten gevonden, waarvan we er twee hebben gekocht.

Verder bezochten we ook het tsunamimuseum. Het was een klein gebouwtje, met een beetje uitleg, maar vooral met honderden foto’s van de natuurramp. Het was heel aangrijpend om deze te bekijken. De uitbaatster van het museum haalde aan dat de Belgen een grote rol hebben gespeeld in het heropbouwen van de steden, met dank aan de liefdadigheidsacties.

De laatste twee dagen hebben we gesnorkeld met wilde zeeschildpadden, wat een ervaring. Ook hebben we een poging gedaan om te zwemmen met blauwe walvissen van wel 30 meter lang. Met mijn hart dat in mijn keel bonsde en klamme handjes gingen we begeleid met een boot diep de zee in om een poging te wagen. De poging is mislukt, het weer was te slecht en de golven te hoog, van een anticlimax gesproken.

Na Mirissa maakten we onze lus af en gingen we terug richting luchthaven. We vliegen naar Bangkok, om van daaruit twee dagen later onze vlucht richting huis te nemen.

De moraal van het verhaal

Het was de beste ervaring die we al gehad hebben in ons leven, het was een droom die is uitgekomen!

Veel mensen zeggen ons hoe veel geluk we hebben dat we dit mogen meemaken, maar wij hebben geen geluk, we hebben er hard voor gewerkt en hebben een heel gelukkige beslissing genomen waar we nooit spijt van zullen hebben.

Graag wil ik iedereen bedanken voor het lezen van onze blog en voor alle lieve reacties! We hebben ervan genoten om onze avonturen te kunnen delen met jullie, want: “Happiness is only real when shared”.