KL - Phuket - Koh Phi Phi - Ao Nang

Maleisië, Kuala Lumpur (KL)

Kuala Lumpur is de hoofdstad van Maleisië.

Met een paar kilootjes meer, een paar centjes minder en veel ervaringen rijker, zetten we onze tocht verder richting KL. Met een nachtvlucht van twee uren verplaatsten we ons van het rustige Miri naar de ‘never-sleeping-city’. Om drie uur ’s nachts werden we door een rammelkar -hier taxi genaamd- afgezet aan ons hotel. Nooit hadden we gedacht dat er op dit uur zo veel beweging in de stad zou zijn. Grote reclameborden verlichten de stad, er rijden bijna evenveel auto’s als in het ‘spitsuur’, mensen eten, drinken, lachen, feesten. Het deed deugd om op deze manier verwelkomd te worden, na sommige -wat doen die blanken hier- blikken die we kregen in de brousse.

Een welverdiend dutje gaf ons energie om de stad in te duiken. We bezochten central market, waar we niet naast de vele authentieke handycrafts konden kijken. We konden rekenen op de beloofde gemoedelijke sfeer en veel lekker eten. Ook bezochten we het Islamic Art Museum en de Moskee. KL is een heel gemengde culturele stad, en van die kans hebben we hierdoor gebruik gemaakt. We kregen een uitgebreide uitleg over de hoofddoek en nog andere dingen die voor niet-Moslims raar lijken. Het was heel verrijkend.

Het mooiste gebouwenkoppel van KL is ongetwijfeld de Petronas Twin Towers. We hebben ruimschoots onze tijd genomen om deze te bezichtigen vanuit het KL CC park.

Nadat KL voor vier dagen onze thuis is geweest, is het nu tijd voor iets helemaal anders!

Thailand, Phuket & Koh Phi Phi

Met een avondvlucht van twee uurtjes gingen we verder naar Phuket. Phuket is gekend voor de jeugd die daar wat dansjes kan placeren, maar daar hebben wij weinig van gemerkt. We bleven er enkel om de andere dag al terug door te gaan naar Koh Phi Phi. We verbleven daarom ook in de rustigere buurt, dichtbij de boot die we de andere dag moesten nemen.

Toch hadden we in onze afgelegen buurt een ‘super chille’ bar gevonden. Daar dronken we nog een cocktail en werden we uitgenodigd door andere reizigers uit verschillende landen om bij hen te komen zitten. Met een pintje aan de hand, een streepje muziek gebracht door een goede band en leuk gezelschap rondom ons, werd het een hele leuke avond.

Met de vermoeidheid in de schoenen, reisden we de volgende dag per boot door naar Koh Phi Phi. Koh Phi Phi; een eiland van een schop groot, waar de stranden het witst zijn, waar het water het blauwst is, waar de meeste palmbomen staan, waar cocktails in buckets worden gedronken en waar beer pong en vuur goochelen de ‘nationale’ sporten zijn.

Op Koh Phi Phi deden we een onvergetelijke daguitstap. We vertrokken ’s morgens in een oud bootje samen met nog enkele andere koppels. Voordat we konden vertrekken, moest de bestuurder van de boot nog een halfuur aan de batterij werken en een batterij van een ander bootje gaan stelen, uit angst dat we midden op zee opnieuw in panne zouden vallen. We voeren eerst naar Monkey Beach, waar we zwommen tussen verschillende aapjes die hun sprong waagden vanop de rotsen tot bij ons in zee. Verder gingen we door naar Maya Bay, waar de film ‘The Beach’ is opgenomen met Leonardo Di Caprio in de hoofdrol. We meerden aan waar Leonardo in de film achterna gejaagd wordt door haaien. Hier hebben we niet gesnorkeld, omdat het erg duur was. Er werd een grote som gevraagd om daar het water in de gaan, omdat het eiland juist zo bekend is. Veel specialer dan de andere eilanden was het niet. Als laatste stop snorkelden we tussen duizenden kleurige visjes.

Op Koh Phi Phi zijn er meer toeristen dan locals, wat de ervaring net iets minder speciaal maakte. Het zorgde wel voor een leuke sfeer en goede feesten. We vonden het wel jammer dat de lege buckets en ander vuil te snel hun weg vonden in zee of op het strand. De andere dag zagen we wel veel katerhoofden het vuil bijeen rapen in een grote zak, waarschijnlijk in ruil voor een pintje.

Thailand, Krabi, Ao Nang

We gingen verder naar Ao Nang. Een tweedaags tripje aan de kust. Een heel rustig en harmonieus dorpje. Het was zeker de moeite om te doen, maar wij hebben de pech gehad om twee dagen regen te hebben. Daardoor waren we genoodzaakt om van restaurant naar café naar restaurant te gaan, een hard leven hebben wij hier.

We hebben eindelijk ook te tijd en de manier gevonden om foto’s op onze blog te plaatsen. Voor de mensen die zich soms afvragen waar we precies zitten, je kan dit altijd volgen op onze blog onder ‘kaart’.

En tot slot voor de Oost- Vlamingen die de blog in het kort willen lezen:

’t eten es ier goe

’t were es meestal ook goe

De mensen zijn vriendelijk

En we komene nog goe overeen teupe tegoare

Tot de noaste keer

xxx