Sibu - Kapit - Belaga - Bintulu - Niah - Miri

Maleisië, Borneo, Sarawak, Sibu en Kapit

Na Kuching reisden we per boot door naar Sibu. Daar hebben we twee nachten verbleven. Sibu is heel klein, er heerste een sfeer door de stad die niet te vergelijken is met Kuching. Gelukkig is Sibu niet ons bewust gekozen bestemming, maar net zoals Kapit een tussenstop om in Belaga te geraken. Zo konden we de veertien uur durende boottrip een beetje spreiden.

Maleisië, Borneo, Sarawak, Belaga

Na een lange boottocht kwamen we aan in Belaga. Een heel klein dorpje, waar de tijd is blijven stilstaan. Waar een tankstation bestaat uit een paar op elkaar gestapelde brandstoftonnen, de eetplaatsjes sluiten om 19:00 en er meer honden dan mensen op ‘straat’ lopen. Bij het ‘inchecken’ in het hotel haalde de eigenaar (die we moesten vinden in het restaurant daaronder) een registratieboek van onder het stof, waarin we zagen dat we de eerstvolgende gasten waren in 10 dagen tijd.

Omdat Belaga zo klein is, zijn er maar drie gidsen. We hadden ons op voorhand goed geïnformeerd op verschillende blogs om te weten welke de beste is. Over Daniël stond er dat hij goed, maar duur is. Over John stond er in grote letters dat hij maar beter te vermijden is, over Hamdani was weinig informatie online te vinden.

Om die reden beslisten voor Daniël te kiezen, hij zou ons tegen een prijsje kunnen gidsen door de longhouses, de jungle en de watervallen. Daar aangekomen was van Daniël geen spoor te bekennen. Gelukkig wilde onze hosteluitbater Daniël voor ons opbellen. Hij was de komende dagen niet in Belaga, maar stuurde een andere gids, John, naar ons hostel.

Meteen gingen ons voelsprieten omhoog en waren we extra alert door de negatieve commentaren die we over John hadden gelezen. Hij kwam ons opzoeken en zij dat hij ons samen met nog twee andere toeristen wilde gidsen voor 100 RM (21,40 euro) per persoon voor een volledige dag, lunch inclusief. We waren niet enthousiast en zelfs een beetje gemeen tegen hem, we probeerden van de prijs af te dingen. Tot de volgende ochtend, een halfuur voor vertrek, hebben we getwijfeld om mee te gaan. We hebben het dan toch gedaan.

Toen John dit hoorde, snelde hij naar de winkel om extra lunch voor ons te voorzien. Een kwartiertje later werden we door hem opgehaald met een oud, versleten bootje. Genietend, maar nog steeds een beetje argwanend, gingen we mee in het verhaal. We zetten voet aan wal aan de wortels van de jungle. John had alles voorzien. Van banaantjes uit eigen tuin, tot een mes om het junglepad voor ons vrij te snijden. Als enige meisje werd ik goed gesoigneerd. John maakte voor mij een wandelstok uit een boompje. Hij bood ons alles aan wat hij bij zich had. Toen we een rivier moesten oversteken, bood hij mij zijn waterschoenen aan. Hij haalde de roeispaan uit de boot die ik mocht gebruiken om mijn evenwicht te behouden tijdens het oversteken van de rivier. Op zijn eentje maakte hij de lunch op primitieve wijze: in de jungle hebben we een holle bamboestok gezocht, daarin de vis met kruiden en groenten gestoken en zo werd alles op een houtvuurtje gegaard. Normaal gingen we aan de waterval in de jungle eten, maar door opkomende regen zijn we naar een nabijgelegen dorpje verhuisd en hebben we in het ouderlijke huis van John gegeten. Hij was al vroeg opgestaan om de bijgerechten te maken. Tijdens het koken vertelde hij Evert-Jan hoe hij voor zijn moeder zorgt en dat hij vijf kinderen heeft. Veel persoonlijke verhalen kwamen ter sprake.

Zoals John het zei: “In the city we are very poor, but in the jungle we are very rich”.

De dag kwam tot zijn einde en we genoten allemaal samen van een typisch gekende ‘Tiger beer’. John vroeg ons nog iets te schrijven in zijn boek. We lazen hier en daar een paar regeltjes uit het boek, er was geen slecht woord te vinden. Dit schreven wij:

“17/11/2016, Evert-Jan & Lieselotte, the Belgians. At first, we didn’t know what to expect form Belaga. The city is very small and we felt a bit lost. Now, we’re happy to have met you and have got the chance to expierence such a wonderfull day. The boattrip was really relaxing and peacefull, we enjoyed the views. The traditional made lunch very good, we enjoyed watching while you made it. The waterfall and longhouse will be remembered as a part of Malaysia, wich we will never forget. Thank you, John”.

Als mensen zeiden dat ik mezelf zou tegenkomen tijdens deze reis, is dit waarschijnlijk wat ze bedoelden. Ik leerde mezelf kennen als een hard, argwanend en onderhandelend persoon. En dit op basis van twee online recensies, terwijl al het moois in zijn dik, versleten boek staat.

Zoals wij het zeiden tegen elkaar: “In the city we are ‘very rich’, but in the jungle we are very poor.” 

Maleisië, Borneo, Sarawak, Bintulu

Vanuit Belaga ging onze tocht door naar Bintulu. In een landrover gingen we de meest hobbelige en steile wegen op die ik ooit had gezien. Zelf de Landrover had op sommige heuvels moeite om boven te geraken.  Na een helse rit van vier uren en een geknoopte maag tot gevolg, kwamen we heelhuids toe in Bintulu .In Bintulu hebben we twee nachtjes verbleven. Het was ons 'luxeweekendje'. Na de vele boottochten en het mooie, maar vermoeiende Belaga, waren een kingsize bed en warm water een aangename luxe.

Maleisië, Borneo, Sarawak, Niah caves 

Vanuit Bintulu namen we een bus naar de Niah caves. Dit is een nationaal park met een van de grootste grottenstelsels ter wereld, waar vondsten liggen van nederzettingen van 40000 jaar oud, waaronder muurschilderingen. 

Nog nooit zijn we zo hartelijk ontvangen geweest door een man die alles oprecht vanuit zijn hart vertelde en ons met schaterlach bleef entertainen.

De tocht naar de grotten was niet zwaar, het duurde een dik uur. De grotten zelf waren prachtig. We vielen van de ene verbazing in de andere. Het is moeilijk te beschrijven hoe groot en imposant het is om daarin te lopen, en hoe klein je jezelf voelt. Gewapend met een hoedje tegen de vleermuisuitwerpselen liepen we met een zaklamp door de grotten. Een hele mooie dag!

Maleisië, Borneo, Sarawak, Miri

De eindbestemming van Borneo: Miri. Miri is een kleiner stadje dan we hadden verwacht. De vier dagen die we hiervoor hadden uitgerekend, zijn dan ook iets te lang. Zelf in de toeristische dienst wisten ze niet wat ze ons konden aanraden. De overgebleven dagen zullen we nog opvullen met een stranddagje en een bezoek aan een nationaal park.